Zręcznościowe « Notatki z(a)planszowanego Pingwina

RSS

Archiwum kategorii ‘Zręcznościowe’

Fliper – zDobble’owana sałatka owocowa?

05 gru

W niewielkim, metalowym, trójkątnym – i dodajmy jeszcze, że ślicznym – pudełku dostajemy talię trójkątnych kart oraz 10 żetonów – pięć z nich z cyframi od 1 do 5, a kolejne pięć z rysunkami owoców: jest to banan, pomarańcza, truskawka, malina i ananas. Na kartach zaś jest zawsze miks 15 owoców – każdy owoc w innej liczbie. Podobnie jak Dooble, to gra na spostrzegawczość. Ale w zasadzie na tym kończą się podobieństwa. We Fliperze trzeba umieć liczyć ;).

Karty są dwustronne – awers to 15 owoców, rewers – jeden wybrany owoc lub cyfra od 1 do 5. Zdejmując i odwracając kartę ze stosu otrzymujemy dwie różne karty – na tej, która została na stosie mamy wciąż te 15 owoców, na drugiej, właśnie zdjętej, zadanie do wykonania: jeśli to owoc, to należy go policzyć (na tej karcie, która leży na stosie), jeśli to cyfra to należy powiedzieć jaki owoc występuje w danej krotności. Cała filozofia. A wariantów z tego mamy aż trzy:

Kto pierwszy krzyknie prawidłową odpowiedź (czyli nazwę owocu lub cyfrę) zabiera daną kartę. Zwycieża osoba, która uzbiera najwięcej kart.
Gdy znajdziemy odpowiedź chwytamy przedstawiający ją żeton. Może być on na stole, ale może już leżeć (wcześniej zdobyty) przed graczem. Tu nic nie jest stałe. Jeśli zdobędziesz żeton teraz, w następnej kolejce ktoś może Ci go odebrać jeśli nie będziesz na tyle szybki, by znowu go chwycić. Zwycięża osoba, która jako pierwsza uzbiera 4 żetony
Układamy wszystkie 10 żetonów w linii. Odsłaniamy teraz kolejno karty – będziemy szukać tego co przedstawia pierwszy z brzegu żeton. Komu się uda pierwszemu – zabiera żeton. I tak 10 razy. Zwycięża ten, kto ma najwięcej żetonów na koniec gry.

: Prawidłowa odpowiedź to: pomarańcza

: Prawidłowa odpowiedź to: 2

: Szukamy banana… jest ich 5

Bywa, że grywam w Dobble. Ale go nie lubię. Może nie podobają mi się symbole? A może jest ich dla mnie za dużo? A może nie potrafię ich sparować ze sobą? A może po prostu mam poczucie że jak już wreszcie dopadnę wiecznie chowającą się a upierdliwą parę, to ktoś inny właśnie mi rzuci kartę na stół i muszę zaczynać od początku. Taka syzyfowa praca. Niby to samo, we Fliperze też przecież wszyscy szukamy od nowa, ale jakoś nie mam poczucia straty i sturliwania się kamienia spod samego szczytu.

Fliper ma tę przewagę, że ma tylko 5 owoców. Trzeba się skupić nie na znalezieniu pary, ale na sprawnym policzeniu elementów, lub po prostu na ogarnięciu ich wzrokiem (ponoć ludzkie oko bez liczenia widzi tylko cztery elementy, choć niektórzy twierdzą, że jednak pięć ;)). I właśnie to liczenie najbardziej mi się podoba.

Fliper jest świetnym następcą, a jak dla mnie to nawet zastępcą Dobble. Spełnia wszelkie wymagania dobrej imprezówki, jest mały, sprytny, szybki, generuje salwy śmiechu, a na dodatek jest ładniejszy od Dobble.

Możliwość komentowania została wyłączona

Kategoria: Fliper, Zręcznościowe

Yin Yang Yenga

27 gru

Jenga – równowaga wszechświata w Twoich rękach.

To będzie bardzo krótki wpis. Bo co można jeszcze powiedzieć o Jendze? Zna ją każdy a grał prawie każdy :)

Co można konstruktywnego powiedzieć o grze, w której ustawia się klocki po trzy sztuki naprzemiennie według wszelkich prawideł budowania stabilnej wieży a następnie wyciąga się te klocki (używając tylko jednej ręki!) w taki sposób aby tej wieży nie zburzyć?

Więc powiem tylko tyle, że jeśli szukacie gry, nad którą trzeba myśleć, budować strategie i spędzić bite dwie godziny prowadząc armie albo budując sprawnie działające silniczki, to Jenga do nich nie należy. Ale – powiedzmy sobie szczerze – nie zawsze chce się intensywnie myśleć, zwłaszcza na imprezie i po paru glębszych – a wtedy Jenga jest w sam raz. O dziwo i wbrew temu czym zwykle są gry imprezowe – nie tylko sprawne dłonie są tu potrzebne – równie ważna jest umiejętna ocena stabilności konstrukcji. Architekci i budowlańcy wymiatają :) I w przeciwieństwie do większości gier – nie gramy po to żeby wygrać, gramy po to, żeby nie przegrać! Bo jest tylko jeden przegrany – ten, kto rozwali wieżę….

Gra jest świetna. Generuje salwy śmiechu (gdy wieża się rozpada) i wybuchy radości (gdy nam się uda a już się wydawało, że się nie uda). Morze dobrego humoru zamienia się w ocean mega dobrego samopoczucia. Jest genialna jako przerywnik, jako gra rodzinna, na imprezy i w dodatku rewelacyjnie sprawdza się wśród dzieci. Nie kończy się na jednej partii. Szczerze powiem, że nie spodziewałam się, że tak przypadnie mi do gustu. W każdym bądź razie – jeśli tylko ktoś zaproponuje Wam grę w Jengę – przyjmujcie zaproszenie w ciemno!